H ιστορία του Hwarang Do

Το Hwarang Do αναπτύχθηκε κατά την διάρκεια της δυναστείας των Sila 661 εώς 935π.Χ. την εποχή αυτή το σημερινό κράτος της Κορέας ήταν χωρισμένο σε 3 βασιλεία : των Koreio των Sila και των Pak Che . Το βασίλειο των Koreio που ήταν το μεγαλύτερο θέλησε να επιβληθεί στα άλλα δύο. Για ‘υτό το Pak Che μετέφερε την πρωτεύουσα του νοτιότερα. Το βασίλειο των Sila για να αμυνθεί τις επιθέσεις των Koreio, αναγκάστηκε να εφεύρει μια πολεμική μηχανή που λεγόταν Hwarang Do.

Ο Yong Kong Bomsha ίδρυσε ένα μοναστήρι στο οποίο δίδασκε την τέχνη αυτή.
η σχολή του ήταν μια σχολή ανώτερης διαλεκτικής και σκέψης καθώς και πρακτικής εξάσκησης όλων των πολεμικών τεχνών. Πολλοί από τους μαθητές του ήταν ιοί βασιλιάδων, στρατηγών και γενικά εκλεκτοί της κοινωνίας. Το 57 π.Χ. υπήρξε το Tuon Hua μια γυναικεία φιλοσοφική σχολή που αποτέλεσε τον πρόδρομο της πνευματικής πλευράς του Hwarang Do. Οι πολεμιστές του Hwarang Do είχαν πέντε κανόνες που τους βοηθούσαν να επικοινωνούν σαν άνθρωποι και σαν πολεμιστές :

1. Πίστη στην παρτίδα
2. Σεβασμος στους γονείς
3. Εμπιστοσύνη στους φίλους
4. Όχι υποχώρηση στην μάχη
5. Όχι αφαίρεση ζωής χωρίς λόγο.

Επίσης είχαν και εννέα ιδανικά 1. Ανθρωπιά 2. Εμπιστοσύνη 3. Ευγενία 4. Γνώση 5. Κουράγιο 6. Πίστη 7. Σωστή συμπεριφορά 8. Σοφία 9. Τιμή.

Το Hwarang Do και γενικότερα η δυναστεία των Sila έφερε σε μεγάλη ανάπτυξη την χερσόνησο της Κορέας , αφού πρώτα επιβλήθηκε στα άλλα δύο βασιλεία . Το Hwarang Do έβγαλε πολλούς μεγάλους ήρωες τον Chu An και τον Ki Chu An. Η σχολή του Wuon Kong Bomsha εξέφραζε για το βασίλειο των Sila την θρησκεία, την πνευματική εκπαίδευση και την φυσική κατάσταση. Ήταν μια ανώτατη στρατιωτική σχολή εφάμιλλη του Bushido (των Samurai). To βασίλειο των Sila υπήρξε το κέντρο ανάπτυξης του Βουδισμού . Σαν αποτέλεσμα της προόδου του Hwarang Do ήταν δημιουργηθούν πολλοί γνωστοί πολεμιστές όπως ο Chun Sim Kim (γνωστός στρατηγός).

Από το 1332 έως το 1410, στης διάρκεια της δυναστείας των Yi άρχισε η κατάπτωση του Hwarang Do δόθηκε πιό πολύ βάση στην διαλεκτική πάρα στην φυσική κατάσταση. Υπήρξε μία αγάπη προς τις τέχνες και παραμέριση των όπλων. Οι πολεμιστές αναγκάστηκαν να μπουν στους ναούς και η τέχνη του Hwarang Do χάθηκε μέχρι τα νεότερα χρόνια. Οι μοναχοί και τα μοναστήρια κατά την διάρκεια του μεσαίωνα αντιπροσώπευαν την πνευματική, φυσική και πρακτική πλευρά του Hwarang Do.